‘ Als jullie dochter al wakker wordt, zal ze niet meer zijn dan een kasplantje’
Dit is letterlijk wat de artsen tegen mijn ouders zeiden toen ik 7 jaar oud was. Ik was ernstig ziek en er was weinig tot geen hoop op herstel.
Toch werd ik wakker en heb ik gevochten om volledig te herstellen. Tijdens mijn revalidatie kreeg ik het advies om te gaan paardrijden. Vooral om fysiek weer sterker te worden.
Omdat ik fysiek nog zwak was, liep ik ook tegen veel obstakels aan. Ik zal nooit vergeten dat mijn toenmalige instructrice mij een voetje gaf en mij geïrriteerd er bijna overheen gooide omdat ik mij niet aan moest stellen. Dikke tranen uiteraard want ik deed zo mijn best. Maar daarna is het niet meer voorgekomen dat het mij niet lukte.
Nu 35 jaar later weet ik dat ik niet alleen fysiek sterker ben geworden door het paardrijden. Ik ben ook mentaal sterk geworden. Opgeven stond niet in mijn woordenboek en de paarden hebben een hele grote rol gespeeld in mijn fysieke en mentale herstel. Fysiek omdat ik sterker werd op het gebied van spieren. Mentaal omdat de paarden geen oordeel over mij hadden over dat ik nog niet alles kon. Ik kon oneindig proberen, met vallen en opstaan zonder veroordeeld te worden.
‘ Ik wil je graag even voorstellen aan de vrouw van’
18 jaar geleden leerde ik mijn man kennen. Een beginnend topsporter. Samen zijn wij gegroeid in de harde wereld van de topsport. Met diepe dalen en hoge pieken. De keuze om mijn baan buitenshuis op te zeggen en huismoeder te zijn was er een met behoorlijke impact, deze keuze werd regelmatig bekritiseerd. Ik maakte volgens mensen geen deel meer uit van de maatschappij, ik ontwikkelde mijzelf niet meer en ik was geen eigen persoon meer. En eerlijk, soms voelde dit ook zo omdat ik alleen nog maar werd voorgesteld en gezien als de vrouw van.
Een flinke periode werd het zijn van de vrouw van vervelend. Want ik was tenslotte zeker niet alleen de vrouw van die goede wielrenner. Ik was Ramona en ik wilde laten zien wie ik was. Maar het leek niet te lukken.
Met de tijd kwam echter het besef.
Ik BEN Ramona en jullie zien heel goed wie ik ben. Ik ben de vrouw van Niki, ik ben de steun voor hem voor 1000%, ik BEN de moeder die ervoor gekozen heeft geen baan buitenshuis te nemen in zulke hectische jaren. En ja ik BEN mijzelf blijven ontwikkelen als persoon, als vriendin, als partner, als onderdeel van de maatschappij.
En weet je… Ik BEN er TROTS op!
En toen dit gevoel kwam, de kinderen ouder werden en de carrière van mijn man richting het einde liep, wist ik ook wat ik wilde gaan doen.
Kiezen voor mijzelf! Ik besefte dat ik mijzelf weer op 1 mocht gaan zetten.
Mijn passies zijn mensen en paarden.
En ja deze wilde ik gaan combineren. Want ik weet tenslotte hoe waardevol paarden kunnen zijn in een proces van herstel en groei.
Dit gun ik jou ook!
Ik vind het erg belangrijk dat ik gedegen kwaliteit lever (dat krijg je in het leven met een topsporter, je gaat niet voor minder dan goud ;-)).
Inmiddels had ik mijn coach-opleiding al afgerond en ben ik erna nog een opleiding gaan volgen waar ik het coachen met de paarden combineer.
EN DIT IS HET!!
Dit is wat ik doe, wie ik ben. Waar ik gelukkig van word. Deze combinatie van werk en gezin.
Door mijn:
🐎ervaringen in het leven
🐎rust
🐎 kennis van de paarden
🐎 gave om goed te luisteren
Kan ik jou ook laten zien hoe het is om in je eigen kracht te geloven en jezelf (weer) op 1 te zetten !
Liefs Ramona